Chess .Belinda.

Chess
In a tournament between two kings
or between jurists
or between two imams
neither of them will end up in the mud
dead
that’ll be us
horses, elephants, soldiers
we’re the knights, kings and bishops
who’ll end up in the mud
dead meat
to be hung on hooks
In a tournament between two kings
or two imams
it’s always us who’ve lost
always us who will lose
always us
and in the power games of mighty mortals
on or off the board, the tournament goes on
between two kings
between two jurists
and between two imams

shatranj
dar shatranje beine do shah
ya beine faghih
ya beine do emam
hichkodum na bar khak mioftand
va na mibazand
in ma’im
ma asbha va pilha va sarbazan
ma dejha va shahan va vaziran
ke bar khak mioftand
ke mimirim
ke bar ghanare keshide mishavim
dar shatranje beine do shah
ya beine do emam
hamishe ma’im ke bakhte’im
hamishe ma’im ke mibazim
hamishe ma
va baziye margavare magadas
hamishe dar birune safheye shatranj edame dad
beine do shah
beine do faghih
va beine do emam 
chaharom oktobr do hezar o no

در شطرنج بین دو شاه

یا بین دو فقیه

یا بین دو امام

هیچکدام نه بر خاک می افتندو نه می بازند

این مائیم

ما اسبها و پیلهاما سربازان

وما دژها

وما حتی! شاهان! و وزیران! بیرنگ بفرموده ی بازیچه

که بر خاک می افتیمکه می میریم

که بر قناره کشیده می شویم

در شطرنج بین دو شاه

یا بین دو امام

همیشه مائیم که باخته ایم

همیشه مائیم که می بازیم

همیشه ما

و بازی مرگ آور مقدس

همیشه در بیرون صفحه شطرنج ادامه دارد

بین دو شاه

بین دو فقیه

وبین دو امام

جهارم اکتبر دو هزار و نه

LOVE SONG .BELINDA MCKENZIE

LOVE SONG

8.mars 2010I recognise
that I’m a slave to my own body
just by taking a drink or a breath
getting up or lying down to sleep
waiting in the doctor’s waiting-room
or busily settling the accounts at month’s end

I know this and it pains me
to be enslaved my own body, just by
going up or down the stairs
throwing open the window onto the street
for a breath of fresh air
or closing it against the chill wind of evening, and those niggling little drafts.

I acknowledge
my body is my master
I am enslaved by this entity which has come to rest on my soul,
so weighty and full of importance!
ordering me around from dawn to dusk
amidst millions of other bodies each likewise its own slave
whether alone or whether in a crowd
whether waking or whether sleeping
whether happy or sad
whether broken down or riding high.

I know I am a slave to my body
and I suffer for it, and at times
I think of liberating death. But then I think of you
who have enslaved my body to my soul,
oh my love!
when I hurry to our meeting-place, light of heart
a dash of morning breeze
in the dawn of the world’s first Day,
my body becomes my soul’s slave,
forgotten, as I fold you in my arms
and kiss your lips
till my eyelids close
and I’m gazing into another world,
to the bemusement of the passers-by...

GHAZAL
midanam
bardeye tane khisham
chon minusham va tanafos mikonam
chon bar mikhizam va mikhabam
chon dar entezare pezeshk entezar mikesham
chon dar payane mah daryaft mikonam o mipardazam

midanam va ranj mikesham
ke bardeye tane khisham
chon az peleha furud miayam va fara miravam
chon panjereye ru be khiaban ra baz mikonam
baraye havaye taze
va mibandam ru bar sarmayi shab va deshnehaye kuchekesh.

midanam
barde tane khisham
barde tane khisham ke bar jane man aramide ast
maghrur az eghtedar va salariye khish
az nokhostin sepide ta nokhostin setare
dar miane melionha tan ke bardeye tane khishand
dar miane melionha tan ke bardeye tane khishand
chon ba hamand va chon tanhayand
chon khofte’ and va chon bidarand
chon ghamginand va shad
ya shekast khorde va ya fate.

midanam bardeye tane khisham
midanam va ranj mikesham va gah
be marg miandisham ke mara azad mikonad, va to
ke midanam tane man bardeye janeman mishavad
ei janeman
chon be mi’ad to miyayam bi hich seghli
chon boreshi nazok az nasime sobh
dar boshghab sepide dam nokhostin bamdade pakize jahan
va tane man bardeye janeman mishavad
chon dar aghushat mikesham
va tane man faramush mishavad
chon labanat ra mibusam
va pelkehayam ra mibandam
ta jahani digar ra tamasha konam
dar rahgozar aberan heiratzade....

 غزل

اسماعیل وفا

پنجم مارس دو هزار و ده

می دانم برده تن خویشم

چون مینوشم وتنفس میکنم

چون بر میخیزم و میخوابم

چون در انتظار پزشک انتظار میکشم

چون در پایان ماه دریافت میکنم و میپردازم

می دانم و رنج میکشم

که برده تن خویشم

چون از پله ها فرود می آیم و فرا میروم

چون پنجره رو به خیابان را باز میکنم

برای هوای تازه

و میبندم رو بر سرمای شب و دشنه های کوچکش

می دانم برده تن خویشم

برده تن خویشم که بر جان من آرمیده است

مغرور از اقتدار و سالاری خویش

از نخستین سپیده تا نخستین ستاره

در میان میلیونها تن که برده تن خویشند

چون با همند و چون تنهایند

چون خفته اند و چون بیدارند

چون غمگینند و شاد

یا شکست خورده و یا فاتح

می دانم برده تن خویشم

می دانم و رنج میکشم

وگاه به مرگ می اندیشم که مرا آزاد میکند، و تو

که میدانم تن من برده ی جان من میشود

ای جان من

چون به میعاد تو میایم بی هیچ ثقلی

چون برشی نازک از نسیم صبح

در بشقاب سپیده دم نخستین بامداد پاکیزه جهان

و تن من برده ی جان من میشود

چون در آغوشت میکشم

و تن من فراموش میشود

چون لبانت را میبوسم

و پلکهایم را میبندم

تا جهانی دیگر را تماشا کنم

در رهگذر عابران حیرتزده

پنجم مارس 2010

We are the martyrs.شهیدانیم ما

We are the martyrs

We are the martyrs
upholders of the highest and most sacred ideals of today
our blood it was that yesterday's sacred ideals
spilled upon the earth
martyrs true are we
And yet
it is not our wish
that the sacred ideals of today
bloody afresh the sacred ideals of tomorrow
We the martyrs say, let be
20 April 2009

******

shahidan'im ma
shahidan'im ma
hamelan asemanha va armanhayi emruz
ke asemanha va armanhayi diruz
khuneman ra bar khak forurikhtand
shahidan'im ma
va nemikhahim
ke asemanha va armanhayi emruz
khune asemanha va armanhayi farda ra bar khak berizad
shahidan'im mabist avril do hezare no

شهیدانیم ما
اسماعیل وفا

شهیدانیم ما
حاملان اسمانها و آرمانهای امروز
که آسمانها و ارمانهای دیروز
خونمان را بر خاک فرو ریختند
شهیدانیم ما
و نمی خواهیم
که آسمانها و ارمانهای امروز
خون آسمانها و ارمانهای فردا را بر خاک بریزد
شهیدانیم ما
بیست آوریل دو هزار نه

If somehow I were able.اگر می توانستم

If somehow I were able

If somehow I were able
to make contact with all the martyrs,
all those holy victims!
after singing their praises at great length
and saluting them roundly in their well-deserved bliss
I would pose the question,
have the highest, most sacred ideals (for which they died)
been of succour to the weary and the broken-down, to the mortal and frail of the earth,
were in fact these ideals ever of succour
or will they ever be?
Or are we still on our own down here,
year after long year
and beatification after beatification
weary, broken-down, mortal, frail and earthbound...

20 April 2009
********

agar mitavanestamagar mitavanestam
be didare tamame shahidan mishetaftam
tamame koshtegan mogadas
ta pas az dorudi bi payan bar anan
be anan rastegarishan ra tahniat beguyim
va az anan beporsam
aya armanhayeshan va asemanhayeshan
ensan khaste va shekaste va zende va zare zamini ra
madadi resande ast
ya madadi resanad
ya madadi khahad resand
ya tanha ma'im va sali az pase sali
va setayeshi az pase setayeshi
khaste va shekaste va zende va zar va zamini...
bist avril do hezar o no

*****

اگر می توانستم
اسماعیل وفا
اگر می توانستم
به دیدار تمام شهیدان می شتافتم
تمام کشتگان مقدس
تا پس از درودی بی پایان بر آنان
به آنان رستگاریشان را تهنیت بگویم
و از آنان بپرسم
آیا آرمانهاشان و آسماهاشان
انسان خسته و شکسته و زنده و زار زمینی را
مددی رسانده است
یا مددی می رساند
یا مددی خواهد رساند
یا تنها مائیم و سالی از پس سالی
و ستایشی از پس ستایشی
خسته و شکسته
و زنده و زار و زمینی....بیست آوریل دو هزار و نه

Before Liberty comes. ùda hc Hchnd

Before Liberty comes

Before it descends from the skies
like a meteor
to burn up all the world's darkness
or before it rises from the earth
like a sun
to bathe the whole world with light

before we raise any more flags to it
or build any more governments upon it
it must descend or rise within us
burning or bathing us,
one by one
it must dawn on us
that Liberty
is not a purse of gold
to be tossed by a king amidst beggars
nor a cake to be shared by a mother between the children
nor a monk’s bowl brimming with leftovers from the evening meal
to be distributed to the acolytes

Before Liberty comes
we must ourselves be free
we must our selves be free
we must ourselves be free
of all these chains
of all these prisons and dungeons
of all these lies and terrors
and ignorance and superstition and shame and censorship
festooning our minds and eyes and hearts

oh how easy it is to prate of liberty
whilst dragging along the ground behind us
all these chains
all this shame and dread
all these prisons
and prisoners,
oh, how we just prattle about Liberty...
3 May 2009

****

pish az azadi

pish az anke forud ayad
chon shahabi
ta zolmat ra besuzanad
va pish az anke feraz ayad
chon khorshidi
ta jahan ra dar nur shostshu dahad
pish az anke parchemash ra bar efrazad
va dowlatash ra bananahad
bayad dar ma feraz va forud ayad
ta beshuid va besuzad
bayad dar ma taluh konad
dar yek yek ma
ke azadi
ne kise zari ast
ke shahriari miane gedayan
ya keiki madari miane kudakan
ya kashkuli labrize ghazaye shab mande
ke moradi miane moridan taghsim konad

pish az azadi
bayad azad shavim
bayad azad shavim
bayad azad shavim
az in hame zanjir
az in hame zendan o dej
az in hame dorugh va haras
va jahl va horafe va khefat va khafegan azin shode
piramune sarha va cheshmeha va ghalbhayeman

ah che asune sokhan az azadi miguyim
va bar khak mikesham dar peye khish
in hame zanjir ra
in hame khefat o haras ra
in hame zendan ra
in hame zendanban ra
che yave sokhan miguyim az azadi...
sevome mei do hezar o no
***پیش از آزادی
اسماعیل وفا

پیش از انکه فرود آید
چون شهابی
تا ظلمات را بسوزاند
وپیش از آنکه فراز آید
چون خورشیدی
تا جهانی را در نور شستشو دهد


پیش از انکه پرچمش را بر افرازد
و دولتش را بنا نهد
باید در ما فراز و فرود اید
تا بشوید و بسوزد
باید در ما طلوع کند
در تک تک ما،
که آزادی
نه کیسه زری است
که شهریاری میان گدایان
یا کیکی که مادری میان کودکان
یا کشکولی لبریز غذای شب مانده
که مرادی میان مریدان تقسیم کند


پیش از آزادی
باید آزاد شویم
باید آزاد شویم
باید آزاد شویم
از این همه زنجیر
از این همه زندان ودژ
از این همه دروغ و هراس
و جهل و خرافه و خفت و خفقان آذین شده
پیرامون سرها و چشمها و قلبهایمان


آه چه آسان سخن از آزادی می گوئیم
و بر خاک می کشیم در پی خویش
این همه زنجیر را
این همه خفت و هراس را
این همه زندان را
این همه زندانبان را،
چه یاوه سخن می گوئیم از آزادی.....
سوم مه دو هزار و نه

Go Through the Gate (2008) BELINDA MCKENZIE

Go Through the Gate

when you've thrown away your old things
and in new clothes, shoes and hat go down to the bazaar
there'll be congratulations, there'll be doffing of hats
and smiles all round!
but what if you've changed the clothing of your mind
and declared your previous thinking outmoded?
there’ll be curses from your friends
your brothers will sink you a gibbet in the ground
your father scrape a hasty hole to be your grave
and thirty generations of the living and the dead
yell diatribes against you!
yet though with arsenic and lime, vinegar and acid
from all sides you're sprayed
and the flaming lash of hell is on your neck
despite all of this, without wavering
go through the gate
go through the gate
go through the gate
till time itself is in your arms,
and the future,

and all things luminous

az darvaze obur konchon jamehayi kohan ra be dur afkani
va ba jame va kafsh va kollahe now be bazar ravi
be to tabrik miguyand va kolla az sar bar migirand
labkhand zanan
va chon andisheye kohan ra be dur afkani
va kohnegiash ra elam koni
rafighanat be la’anatat bar mikhizand
baradaranat chubeye darat ra bar khak bar miafrazand
pedarat gurat ra hafr mikonad
va ghariv va haraye si nasl az zendegan
va mordegan
be mokhalefate to bar miayad
va gerdagerde to zarnikh va ahak va serke va tizab
pashide mishavad
va tazianehaye ateshin be gardesh dar miayad
ba in hame va bi hich derang
az darvaze obur kon
az darvaze obur kon
az darvaze obur kon
va zaman ra dar aghush gir
va ayande ra
va rushenai raاز دروازه عبور کن
چون جامه های کهن را به دور افکنی

وبا جامه و کفش و کلاه نو به بازار روی

به تو تبریک می گویند و کلاه از سر بر می گیرند

لبخند زنان

و چون اندیشه کهن را به دور افکنی
و کهنگی اش را اعلام کنی

رفیقانت به لعنتت بر می خیزند

برادرانت چوبه دارت رابر خاک بر می افرازند
پدرت گورت را حفر می کند

وغریو و هرای سی نسل از زندگان و مردگان

به مخالفت توبر می اید

و گرداگرد تو زرنیخ و آهک و سرکه و تیزاب

پاشیده می شود
و تازیانه های آتشین به گردش در می آید

با اینهمه و بی هیچ درنگ

از دروازه عبور کن
از دروازه عبور کن
از دروازه عبور کن

و زمان را در آغوش گیرو آینده را
و روشنائی را
بیست اوت دو هزار و هشت

The Perfect Warrior (2008)B.M

The Perfect Warrior

Unbind your mind, till Thought
the world’s oldest prisoner,
longest-serving, longest-suffering, is free!

unbind your mind, till Thought,
the world’s oldest prisoner is free,
and those long-shackled gods and kings,
fusty dogmas, radical as orthodox,
and their frenzied followers, all history!

unbind your mind, till Thought, `
the world’s oldest prisoner is free
and grants YOU liberty!
and your keepers, bereft of shadows and of light
are exposed to view,
and you gasp in astonishment
to see yourself at last as you really are!
to see your comrades as they really are!
and the world’s idols and their idolisers, as they are!

unbind all minds and set all thinking free
till the world’s bravest and finest warrior
at the very point of death
writes in blood on the face of the sun:
bolder in battle than I you did not see
yet I tell you, hero greater far is he
who gave his life for mental liberty,
like the morning sun was he!
unbind thoughts, let minds be free

zibatarine jangavare jahan

band az andishe bar dar

begozar ta kohantarin zendani jahan azad shavad
va azadat konad
begozar ta zendanbananat az tariki va nur be dar ayand
va royyat shavand
va sarapayat dahani be kheirat goshodeh gardad
ta khishtan ra bebini
ta rafighanat ra bebini
setayesh shevandegan va setayesh konandegan ra bebini

band az andishe bar dar
ke shoja’atarin va zibatarin jangavare jahan
pish az anke bemirad
ba khun bar khorshid nevesht
hichkas shoja’netar az man na jangid
ama shojayatar az man
an bud ke band az andishe bar dasht
va toluh kard
band az andishe bar dar

زیباترین جنگاور جهان

بند از اندیشه بردار

بگذار تا کهن ترین زندانی جهان آزاد شود
کهن ترین و صبور ترین
بند از اندیشه بردار

بگذار تا کهن ترین زندانی جهان آزاد شود

کهن ترین زندانی خدایان و شاهان

کهن ترین زندانی ارتجاع و نیز انقلاب

کهن ترین زندانی مرتجعین ونیز انقلابیون

بند از اندیشه بردار

بگذار تا کهن ترین زندانی جهان آزاد شودو آزادت کند

بگذار تا زندانبانانت از تاریکی و نور به در آیندو رؤیت شوند

و سراپایت دهانی به حیرت گشوده گردد

تا خویشتن را بببنی

تا رفیقانت را ببینی

تا ستایش شوندگان و ستایش کنندگان را ببینی
بند از اندیشه بردار

که شجاعترین و زیباترین جنگاور جهان

پیش از آنکه بمیرد

با خون خود بر خورشید نوشت

هیچکش شجاعانه تر از من نجنگید

اما شجاعتر از من

آن بود که بند از اندیشه برداشت

و طلوع کرد

بند از اندیشه بردار

Hymn to the Sacred Fire (2007).BELINDA .MCKENZIE

Hymn to the Sacred Fire

Burn bright, o ancient Fire
rekindle today’s cold hearts with thy warmth,
and let’s raise
a hymn of praise
to Mithra and Mazdak,
Zoroaster and Mani![1]

Burn bright, o fierce flame,
with zest and art and zeal
consume the statutes of Satan[2] in this land,
today’s Zahaks[3],
let none of this mad zealotry, real or hidden remain in Iran,
from hence, let no fire but that of Mithra!
enflame every heart and mind.

Thou art that living fire,
which, unquenched since Jam and Kei[4],
hast flowed flaming over a hundred plains
and crossed a thousand thresholds,
bursting forth from vat and vessel,
roaring thy way from goblet to goblet, glass to glass
Rise! Burn! Let thy flames expunge
the fundaments of evil, oppression, corruption,
consume at source all lying, grieving, anguish of mind and coldness of heart.

Burn bright, o ancient Fire
rekindle today’s cold hearts with thy warmth
and let’s raise
a hymn of praise
to Mithra and Mazdak,
Zoroaster and Mani!

________________________________

[1] Ancient Persian divinities & prophets[2] Ahriman, God of the material world is synonymous in Persian for Satan.[3] Zahak was a cruel ancient king who required the sacrifice of 2 youths per day to fulfil his pact with Satan.[4] Famous kings of ancient times, hallowed as the founders of Persian civilisation; Jam is short for Jamshid

__________________________________________________________

sorude ateshe mogadas

bar afruz ei ateshe bastani
bede garmi sardie zendegani
bar afraz inak ahura sorudi
ze mehr o ze mazdak o ze zartusht o mani

bar afraz ei ateshe sarkesh, dar in mihan shad o shang o khosh
besuzan aine ahriman, mar in zahakan mardomkosh
k’z in dine divan be peida va penhan dar iran ne manad
be har del be har jan magar ateshe mehr foruzan ne manad

to an ateshi, ke bi khamushi
ze ahde jam o kei, foruzan va suzan, ze sad dasht o sad dar gozar karde ei
to an ateshi, ke bi khamush
ze ratl o khome mei, khorushan va jushan ze saghar be saghar safar karde ei
bar afraz va barafruz va bar afruzan
besuzan ze bonyan
siahi, setamkaregi, soflegi ra be har ja
ze bonyan besuzan
to salus o sug siahkari va suz o sarma

bar afruz ei ateshe bastani
bede garme sardie zendegani
bar afraz inak ahura sorudi
ze mehr o ze mazdak o ze zartusht o mani

__________________________________________

سرود آتش مقدس باستانی

برافروز ای آتش باستانی

بده گرمیی سردی زندگانی
برافراز اینک اهورا سرودی
ز مهر و ز مزدک ز زرتشت ومانی
برافروز ای آتش سرکش ، در این میهن شاد و شنگ و خوش
بسوزان آئین اهریمن، مر این ضحاکان مردمکش
کزین دین دیوان به پیدا و پنهان در ایران نماند
به هر دل به هر جان مگر آتش مهر فروزان نماند

*تو آن آتشی، که بی خامشی زعهد جم و کی، فروزان و سوزان،ز صد دشت وصد درگذر کرده ای
تو آن آتشی، که بی خامشی ز رطل وخم می، خروشان و جوشان زساغر به ساغر سفر کرده ای
برافراز وبرافروز و برافروزان
بسوزان زبنیان سیاهی ، ستمکارگی، سفلگی رابه هرجا
زبنیان بسوزان تو سالوس وسوگ سیهکاری وسوز زسرما
برافروز ای آتش باستانی
بده گرمیی سردی زندگانی
برافراز اینک اهورا سرودی
ز مهر و ز مزدک ز زرتشت ومانی

Secret Prayer of an Unbeliever (2006).BELINDA. MCKENZIE

Secret Prayer of an Unbeliever
Shine o Almighty!
bare thyself above the earth
till earth
bathed in thy light
is bare.

Shine o Almighty!
shine on prophets
and ancient texts
and on those who see themselves as your prophets!
shine on belfry, minaret and far-off land
shine on turbans and prophets’ robes
let your rays penetrate catacombs and fiery sermons
shine on ashes and diamonds
shine on lies and truth
shine on life and death
shine on our hearts
on all our hearts, not just on the chosen ones!
shine till they shine with your light
and we contemplate truth without hindrance,
unhindered even by those above us
and whatever our rank
gaze on each other’s radiance
and brilliance, in equal measure of light
and so on…
thus those who
converting your infinity into their own finality,
murdering time
will find only themselves,
they will have lost you
and led us astray too
while those who
convert their own finality into your infinity
will have given birth to time,
and losing themselves
have discovered You!
and all of us too

Shine o Almighty!
shine till all things shine with you
and shine in you
till the darkness of words is purged
till the prophets are silenced
till we hear your voice
and our eyes are opened
and the book of the world is lost
and man relies no more on ancient books
for an interpretation of mountains
of plains and seas
and stars and deserts
of earth and the turning of time
and of the very heavens
and galaxies

Shine o Almighty!
shine, till of all this petty restriction and negativity
we are weary
and sick at heart
and broken down
shine, until the world has become your book of infinity and is new, and in turn your prophet is made new,
shine until we can discern the way forward/
shine
until it is you
we discern!
until we know each other thoroughly
and merge into one

Shine o Almighty on the four poles of the earth
shine
and see!
how thirsty are people!
until fountains spring from their water-jars
and how famished are your people
until wheat-fields burst from their table-cloths
and how bare their bodies
from the twisting and tangling in their souls
until they strip off and are naked at last
until your people’s mourning
turns to joy and laughter dances on every lip
and how lonely your people
until you shine on them O Almighty
until we shine together and are at one
Shine
O Almighty…

niayeshe nahaniye mortadanbetab ei khodavand!
orian bar jahan,
ta jahan
bar to betabad
orian.

betab ei khodavand!
betab bar rasulan
o ketabhaye kohan
va anan ke khod ra rasulane to midanand!
betab bar naghuseha va minareha va karanha
betab bar dastarha va jamhaye rasulanat
betab bar a’maghe dehlizha va vajhehaye sho’levar
betab bar khakestarha va almasha
betab ba dorugh va haghighat
betab bar zendegi o marg
betab bar ghalbhaye ma
bar ghalbhaye tamame ma, va nah bar gozidegan!
betab ta bar to betaband
va haghighat ra bi hich ha’el nezare konim
bi hich ha’el hatta bar gozidegan
va nezare konim
yeksani o na yeksaniye tabesh ra,
nur ra dar barabare nur
va ya…
ke anan ke
bi nahayate to ra, dar nahayate khod mahsur kardand
zaman ra koshtand
khod ra yaftand
to ra gom kardand
va ma ra gomrah
va anan ke
nahayate khod ra, dar bi nahayate to mahsur kardand
zaman ra baz afaridand
khod ra gom kardand
to ra yaftand
va ma ra dar rah.

betab ei khodavand!
betab ta hameh chiz ba to betabad
dar to betabad
va tarikiye kalamat mahv shavad
va rasulan khamush shavand
va sedaye to ra beshnavim
va cheshmane ma baz gardad
va ketabe jahan goshode shavad
va adamian na ketabhaye kohan
ke kuha ra talavat konand
va dashtha va daryaha ra
va setaregan va saharaha ra
va zamin va zaman ra
va asemanha ra
va kakeshanha ra

betab ei khodavand!
betab ke az in hame nahayat va neghmat
khaste’im
va delshekhaste
va shekaste
betab ta jahan va bi nahayat ketabe to
va no shodan, dar peye no shodan payambare tobashad,
betab ta vojud ra talavat konim
betab
ta to ra
talavat konim!
ta yekdigar ra talavat konim
va yegane shavim

betab ei khodavand bar charsuye jahan
betab
va benegar!
ke teshneganand mardomanand!
pas dar kuzehashan cheshmehsari bejushan,
ke gorosneganand mardomanat
pas dar sofrehayeshan gandomzari beruyan
ke orianan ‘and mardomanat be jesm
va foru pichidegan o foru pushideganand dar jan,
pas bepushan o orianeshan kon
ke sugvaranand mardomanat
pas sureshan bash va labkhandi bar labhashan baraghsan
ke tanhayanand mardomanat
pas betab ei khodavand
ta betabim va tanha nabashim
betab
ei khodavand…

نیایش نهانی مرتدان
بتاب ای خداوند!
عریان بر جهان
تاجهان
بر تو بتابد
عریان.


بتاب ای خداوند!
بتاب بر رسولان
و کتابهای کهن
وآنانکه خود را رسولان تو می دانند!
بتاب بر ناقوسها و مناره ها و کرناها
بتاب بر دستارها و جامه های رسولا نت
بتاب براعماق دهلیزها و واژه های شعله ور
بتاب برخاکسترها و الماسها
بتاب بر دروغ و حقیقت
بتاب بر قلبهای ما
بر قلبهای تمام ما و نه برگزیدگان!
بتاب تا بر تو بتابند
و حقیقت را بی هیچ حائل نظاره کنیم
بی هیچ حائل حتی حائل برگزیدگان
ونظاره کنیم
یکسانی ونا یکسانی تابش را
نور را در برابر نور
و یا....
که آنانکه
بی نهایت ترا در نهایت خود محصور کردند
زمان را کشتند
خود را یافتند
ترا گم کردند
و ما را گمراه
و آنانکه
نهایت خود را دربی نهایت تو محصور کردند
زمان را باز آفریدند
خود را گم کردند
ترا یافتند
و ما را در راه.


بتاب ای خداوند!
بتاب تا همه چیز با تو بتابد
در تو بتابد
وتاریکی کلمات محو شود
و رسولان خاموش شوند
و صدای تو را بشنویم
و چشمان ما باز گردد
و کتاب جهان گشوده شود
و آدمیان نه کتابهای کهن
که کوهها را تلاوت کنند
ودشتها و دریاها را
وستارگان و صحراها را
و زمین وزمان را
و آسمانها را
و کهکشانها را.


بتا ب ای خداوند!
بتاب که از این همه نهایت و نقمت
خسته ایم
ودلخسته
و شکسته
بتاب تا جهان وبی نهایت کتاب تو
ونو شدن در پی نو شدن پیامبر تو باشد
بتاب تا وجود را تلاوت کنیم
بتاب
تا ترا
تلاوت کنیم!
تا یکدیگر را تلاوت کنیم
ویگانه شویم


بتاب ای خداوند بر چار سوی جهان
بتاب
و بنگر!
که تشنگانند مردمانت!
پس در کوزه هاشان چشمه ساری بجوشان
که گرسنگانند مردمانت
پس در سفره هاشان گندمزاری برویان
که عریانان اند مردمانت به جسم
و فرو پیچیدگان و فرو پوشیدگانند در جان،
پس بپوشان و عریانشان کن
که سوگوارانند مردمانت
پس سورشان باش ولبخندی بر لبهاشان برقصان
که تنهایانند مردمانت
پس بتاب ای خداوند
تا بتابیم و تنها نباشیم
بتاب
ای خداوند.......
9 اکتبر 2006

In Defence of Liberty (1999).BELINDA.MACKENZIE

In Defence of Liberty In defence of Liberty,

Let us sing a salute
to our sabre-wielding forebears
and their ancient fortresses
to forgotten blood on ruined walls
to furnaces long cold
and smoke lost to memory…
In the cause of Liberty,
let poetry be written
about its weapons and its wounds,
the weapons and wounds of its female fighters
the weapons and wounds of its male fighters.
For Liberty’s sake
we should stand in reverence
before the tombs of these heroes,
slain in battle
or martyred.
And with many a tear
in odes of flaming fire and freezing steel
salute them, and pledge never to stray
from the path of Liberty!
And then,
now and then,
as night falls,
as the candle burns
and incense perfumes the air,
with the wineglass standing half empty,
a yellowy moon mounting the sky
and the cricket’s song
piercing a crack in the window pane,
implant upon the lips of our beloved
a passionate ode
and attach to each word
a kiss
in celebration of Liberty!

baraye defaye azadibaraye defa az azadi
bayad taraneye sorud
baraye shamshire ghadimi
baraye ghal’ehhayi kohan
khunhayi faramush shode bar divarhaye khanehaye viran
ashaghhaye sard
va dudhaye az yad rafte
baraye defa az azadi
bayad she’ri nevesht
baraye tefnegha va zakhmha
tefnegha va zakhmhaye zanane cherik
tufangha va zakhmhaye mardane cherik.
baraye defa az azadi
bayad dar moghabele gurha be ehteram istad:gurhaye mordegan
koshtegan
va shahidan.
baraye defa az azadi
bayad bar ashkhaye foru rikhte
sorudi az ateshe sho’levar va pulade sard sorud
va baraye defa az azadi farghi nemikonad
gahi
shayad
shabi
vaghti shamh misuzad va ud atr miparakonad
jam nime tohi’st
va mah zud fam bar aseman migozarad
va zanjere dar shekafe darichei shekaste mikhanad
bayad bar labane un ke dustesh midari
ba buse ghazali asheghane nevesht
va baraye har vaje az u buseai setand
baraye defa az azadi.براي‌دفاع‌ ازآزادي
براي دفاع از آزادي
بايد ترانه‌اي سرود:
براي قلعه‌هاي كهن
خونهاي فراموش شده برديوارها
خانه هاي ويران
اجاق‌هاي سرد
ودودهاي از ياد رفته .

براي دفاع از آزادي
بايد شعري نوشت:
براي تفنگها و زخم ها
تفنگ‌ ها و زخم‌هاي زنان چريك
تفنگ ها و زخم‌هاي مردان چريك.

براي دفاع از آزادي
بايد در مقابل گورها به احترام ايستاد :
گورهاي مردگان
كشتگان
وشهيدان.

براي دفاع از آزادي
بايد بر اشكهاي فرو ريخته
سرودي ازآتش شعله ور
و پولاد سرد سرود
و براي دفاع از آزادي
ــ فرقي نمي كند ــ
گاهي
شايد
شبي
وقتي شمع مي‌سوزد و عود عطر مي‌پراكند
وجام نيمه تهي ست
و ماه زرد فام بر آسمان مي گذرد
و زنجره در شكاف دريچه‌ي شكسته ميخواند
بايد بر لبان آن‌كه دوستش مي داري
با بوسه غزلي عاشقانه نوشت
و براي هر واژه از او بوسه اي ستاند
براي دفاع از آزادي.